{Zamykając usta matka wpatruje się w światło księżyca. Jej wyobraźnia jest pełen marzeń o jej dzieciach. Ona marzy, by być lepszą, by ich ochronić szczęściem.
- W ciszy
- czuje wolność
Seny te są ważne, bo dają jej siłę na nowy tygodzień.
Tajemnice snu, historie mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu ciemnej
W głębi mroku, gdzie gwiazdy znikają i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się magia starożytnych szamanów.
Światło łamie się na płytkiej _obietnicy_ _widzenia_, a szept wiatru roznosi opowieści.
W_tej_ ciemności,
w blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
W zagaszeniu nocy, kiedy światło pełni księżyca, nasza dusza uchyla.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zamgławiają w powietrzu.
Wtedy|To jest moment, kiedy zostajemy zdradzić.
Pola w naszych uczuciami.
To czas, kiedy głosy przeszłości rozbudzają w duchach.
W blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
Matka w półmroku, pełna mocy bohaterskiej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, głębokie, przenikają mrok, odbijając czarność starożytnych tajemnic. W jej srebrny włosach tkwią wiry energii, wylewają się na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest strażnikiem, pełna mocy, która może zarówno osaczyć.
Jej uśmiech, tajemniczy, to obietnica siły, a jej spojrzenie rozgrzewające - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem pokornego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją szarą energią.
Oto niektóre z jej tajemnic:
- widzenia
- modlitwa
- wiedza
Mama moja - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej domku. Słońce schowało się za horyzontem, a księżyc rozświetlał jasnym światłem nocne niebo. Na parapecie stała mama, Młode mamuśki w ciąży patrząc w głąb szarego świata, jej oczy świeciły jak gwiazdy.
- Działała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna tajemnic
- przez jej czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny chmurka